Dedi Kadın:

– İyilikten maraz doğar. İyiliğin ölçütü bana kazandırdıkları ile ilgili bir durumdur. Bana fayda sağlamayan şey, iyi olan şey değildir. Bu anlamda iyi olmak demek, ahmaklar safında kendine yer bulmaya aday olmak demektir. İnsan yalnızca kendine iyi olabilir.

Aşık:

– Dünyada kötülük yoktur der erenler. Çünkü bütün çırpınışlar öyle ya da böyle bir şeyin iyiliğine döner. Ne mümkün kötülüğün, iyiliğin karşısında duran bir güç olması. İyiliğin yok olmuşluğu ya da eksilmişliğidir kötülük. Yokluktur, yoksulluktur. Ama merhametin, adaletin, hoşgörünün yoksulluğu. Kötülüğü insan yalnızca kendine yapabilir. İnsan yalnızca kendine iyiyse, benliğe değer davranışlar. Benliğe değen davranışlar umumiyetle bencilliğe gider. Bencillikse bir hastalık ve gayet iyilikten uzağa düşer. Bu yüzden yaşarız o sıradan serüveni hepimiz. Sıradan, bilindik. Ama muntazam, muhteşem aynı zamanda. Bu anlayış bozukluğunda sıradan olan nasıl muhteşem olabilirdi aynı zamanda, aciz aklımızla! Sabırla yetişir, özenle gelişiriz anne karnında, bir bebek düşün… ve günahsız, saf, şeffaf. Kötülük nedir bilmeden adım atarız dünyaya, bir balçıktan varolduğumuzu hiç hatırlamadan. Bir çocuk… işte iyi bir insan olmanın en temiz anı. Günahsız doğarız. Kadın! Nasıl kaybettin çocuk yüreği berraklığını? Devamını Oku