1- Yaratan Rabbinin adıyla oku!
2- O, insanı “alak”dan yarattı.
3- Oku! Senin Rabbin en cömert olandır.
4,5- O, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.
6,7- Hayır, insan kendini yeterli gördüğü için mutlaka azgınlık eder.
8- Şüphesiz dönüş ancak Rabbinedir.
9,10- Sen, namaz kıldığında kulu (bundan) engelleyeni gördün mü?
11,12- Ne dersin, ya o (engellenen kul) hidâyet üzere ise; ya da takvayı (Allah’a karşı gelmekten sakınmayı) emrediyorsa!?
13- Ne dersin engelleyen, Peygamberi yalanlamış ve yüz çevirmişse!
14- O Allah’ın, her şeyi gördüğünü bilmiyor mu?
15,16- Hayır! Andolsun, eğer vazgeçmezse, muhakkak onu perçeminden; o yalancı, günahkâr perçeminden yakalarız.
17- Haydi, taraftarlarını çağırsın.
18- Biz de zebânileri çağıracağız.
19- Hayır! Sakın sen ona uyma; secde et ve Rabbine yaklaş.
Mekke döneminde inmiştir. 19 âyettir. Sûre, adını ikinci âyette geçen “alak” kelimesinden almıştır. İlk 5 ayeti ilk inen ayetlerdir.
Bismillahirrahmânirrahîm.
1- Ikre’ bismi rabbikelleziy halak.
2- Halekal’insane min ‘alak.
3- Ikre’ ve rabbükel’ekrem.
4,5- Elleziy ‘alleme bilkalem, allemel’insane ma lem ya’lem.
6,7- Kella innel’insane leyatğa, erra a hustağna.
8- İnne ila rabbikerrü’.
9,10- Eraeytelleziy yenha, abden iza salla.
11,12- Eraeyte in kane ‘alelhüda, ev emara bittakva.
13- Eraeyte in kezzebe ve tevella.
14- Elem ya’lem biennallahe yera.
15,16- Kella lein lem yentehi lenesfe’an binnasıyeh, nasıyetin kezibetin hatıeh.
17- Felyed’u nadiyehu.
18- Sened’uzzebaniyete.
19- Kella la tütı’hü vescüd vakterib.